نخستین روز آگوست برابر با دهم مرداد که به‌روزرسانی «سگویت» بیت‌کوین به نتیجه رسید، به نام روز استقلال بیت‌کوین نام‌گذاری شده؛ روزی که کاربران شبکه به‌نوعی پیروز شدند و خواست خود را به ماینرها تحمیل کردند.
اما دلیل این نام‌گذاری و اهمیت این روز برای بیت‌کوین که به غیرمتمرکزتر شدن شبکه کمک کرد، چیست؟ چرا این استقلال برای کاربران شبکه بیت‌کوین مهم است؟
برای اطلاع از این موضوع ابتدا باید دانست که بیت‌کوین شبکه‌ای از کاربران است که انجام تراکنش‌های غیرمتمرکز را برای این کاربران ممکن کرده است. مانند تمام شبکه‌ها، افزایش بار بر شبکه بیت‌کوین و افزایش تعداد کاربران و تراکنش‌ها، این رمزارز را با چالش مقیاس‌پذیری مواجه کرد. به این ترتیب که با افزایش کاربردپذیری بیت‌کوین و استقبال کاربران از آن، به‌تدریج کارمزد تراکنش‌ها افزایش پیدا کرد و سرعت شبکه کمتر شد، اما دلیل این اتفاق چیست؟
هر بلوک بیت‌کوین به‌طور میانگین در 10 دقیقه استخراج می‌شود و هر کدام از این بلوک‌ها حجم محدودی برای جا دادن تراکنش‌ها در خود دارند. به‌طور متوسط، حدود چهار هزار تراکنش در هر بلوک بیت‌کوین یا به عبارت دیگر هفت تراکنش در ثانیه پردازش می‌شود. اما شرایطی را تصور کنید که در هر ثانیه ده‌ها تراکنش وارد شبکه بیت‌کوین شود. بدیهی است که شبکه توان پردازش سریع تمام این تراکنش‌ها را نخواهد داشت. به همین دلیل، کارمزد و زمان انتظار برای پردازش تراکنش‌ها افزایش خواهد یافت.
دو راهکار برای یک مسئله
در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ که این مشکل به اوج خود رسیده بود، توسعه‌دهندگان راهکارهایی برای برطرف‌کردن این موضوع ارائه دادند. «افزایش سایز بلوک بیت‌کوین» و «سگویت» دو راهکار اصلیِ مطرح‌شده در سال ۲۰۱۷ بود.
عده‌ای از جامعه بیت‌کوین که طرفدار افزایش سایز بلوک بودند، ادعا می‌کردند با افزایش حجم هر بلوک، تعداد تراکنش‌های بیشتری در بلوک پردازش می‌شود و سرعت شبکه افزایش می‌یابد، اما مخالفان استدلال می‌کردند که با افزایش سایز بلوک، حجم بلاکچین بیت‌کوین بیشتر خواهد شد و به این ترتیب اجرای نود و فعالیت در شبکه بیت‌کوین برای کاربران عادی دشوارتر و در نتیجه شبکه بیت‌کوین متمرکزتر خواهد شد؛ چیزی که بر خلاف آرمان غیرمتمرکز بودن در رمزارزهاست. گروه دوم پیشنهاد دادند که سایز بلوک‌ها بدون تغییر باقی بماند و برای بهبود سرعت شبکه از به‌روزرسانی سگویت استفاده شود.
این بحث و جدال در جامعه بیت‌کوین که از آن با عنوان «مناقشه سایز بلوک» یاد می‌شود، باعث ایجاد دودستگی در جامعه بیت‌کوین شد. در نهایت، طرفینِ مناقشه به توافق نرسیدند و گروه اول که طرفدار افزایش سایز بلوک بودند، راه خود را از اکثریت جدا کرده و با ایجاد هاردفورکی از شبکه بیت‌کوین، ارز دیجیتال بیت‌کوین‌کش (BCH) را ایجاد کردند.
با جدا شدن راه طرفداران بیت‌کوین‌کش، جامعه بیت‌کوین به سراغ به‌روزرسانی یا سافت‌فورک سگویت (SegWit) یا Segregated Witness رفت. سگویت از عبارت Segregate به معنی جدا کردن و witnesses به معنی امضاها تشکیل شده است. سگویت داده‌های مربوط به امضای دیجیتال را از تراکنش‌ها جدا می‌کند و به این ترتیب در هر بلوک فضای بیشتری برای ذخیره تعداد بیشتری از تراکنش‌ها وجود خواهد داشت.
برای پیاده‌سازی سگویت، باید ۹۵ درصد از ماینرها در طول دو هفته (زمان مورد نیاز برای تنظیم مجدد سختی شبکه) موافقت خود را با این به‌روزرسانی اعلام می‌کردند، اما مشکل بزرگی در این فرایند به وجود آمد! بعد از گذشت دو هفته فقط یک‌چهارم از ماینرها موافقت خود با سگویت را اعلام کردند. با مخالفت ماینرها، به نظر می‌رسید به‌روزرسانی سگویت با شکست مواجه شده است.
پیروزی سگویت
در حالی که به نظر می‌رسید سگویت با بن‌بست مواجه شده، توسعه‌دهنده‌ای با نام مستعار «شائولین فرای» (Shaolin Fry) پیشنهاد جدیدی مطرح کرد. او گفت به جای ملزم‌کردن ماینرها به پذیرش سگویت، از کاربران، صرافی‌ها و کیف پول‌ها بخواهیم در یک روز خاص (اول آگوست) تراکنش‌های خود را به‌صورت سگویتی به شبکه ارسال کنند. اگر اکثریت کاربران با این موضوع موافقت کنند، ماینرها مجبور خواهند شد از تصمیم کاربران پیروی کرده و تراکنش‌های آنها را پردازش کنند.
این پیشنهاد در روز اول آگوست ۲۰۱۷ عملی شد و به این ترتیب کاربران بیت‌کوین توانستند مستقل از ماینرها و استخرها، تصمیم خود را بر شبکه تحمیل کنند. به همین دلیل، روز اول آگوست، دهم مرداد، روز استقلال بیت‌کوین نام‌گذاری شده است.
در ابتدا با توجه به اینکه کیف پول‌های زیادی از آدرس سگویت برای نقل‌وانتقال بیت‌کوین پشتیبانی نمی‌کردند، انتقال بر بستر سگویت با موانعی رو‌به‌رو بود، اما با اضافه‌شدن امکان انتقال سگویت به تعداد بیشتری از کیف پول‌ها، بسیاری از صرافی‌های ارز دیجیتال از جمله نوبیتکس برای کاهش هزینه و افزایش سرعت انتقال، این امکان را به پلتفرم‌شان اضافه کردند.