ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، اخیراً یک راه حل احتمالی برای بزرگ‌ترین چالش اتریوم ارائه داده است. او باور دارد احتمالاً حفظ حریم خصوصی بتواند مشکل اتریوم را حل کند. بوترین در بیستم ژانویه اظهار داشت تمام اطلاعاتی که روی بلاکچین عمومی قرار می‌گیرند، عمومی می‌شوند و به‌راحتی قابل دسترسی هستند؛ پس حفظ حریم خصوصی می‌تواند راه حل این مسئله باشد.
او در این راستا به مفهوم آدرس‌های مخفی اشاره می‌کند و می‌گوید این آدرس‌ها می‌توانند تراکنش‌های P2P، انتقال ان‌اف‌تی و ثبت‌نام در سرویس ENS اتریوم را ناشناس و در نتیجه از کاربران محافظت کند.
راه حل بوترین چیست؟
بوترین در مورد چگونگی ناشناس کردن تراکنش‌های زنجیره‌ای بین دو طرف توضیح می‌دهد. این فرایند در واقع چند مرحله دارد. در مرحله اول، برای کاربری که به دنبال دریافت دارایی است، یک «کلید خرج کردن» تعریف می‌شود که کاربر باید این کلید را نگه دارد که بعد برای ایجاد آدرس متا از آن استفاده کند. سپس آدرس متا به فرستنده ارسال می‌شود.
فرستنده می‌تواند روی این آدرس محاسبات کریپتویی انجام دهد تا یک آدرس مخفی برای گیرنده ایجاد کند. بعد از این مرحله، فرستنده می‌تواند دارایی‌ها را به آدرس مخفی گیرنده منتقل کرده و یک کلید موقت برای تأیید آدرس مخفی متعلق به گیرنده ایجاد کند. در واقع برای هر تراکنش، یک آدرس مخفی جدید ایجاد می‌شود.
اجازه دهید با یک مثال این فرایند را با زبان ساده‌تری توضیح دهیم. فرض کنید شخص «الف» می‌خواهد از شخص «ب» مقداری دارایی دیجیتال دریافت کند. ابتدا شخص الف یک آدرس ایجاد می‌کند و آن را برای شخص ب می‌فرستد. شخص الف می‌تواند این آدرس را مستقیم بفرستد یا آن را در ENS ثبت کند.
شخص ب روی این آدرس یکسری محاسبات کریپتویی انجام می‌دهد تا آن را به یک آدرس مخفی تبدیل کند و مجدداً آن را برای شخص الف می‌فرستد. در این مرحله شخص الف دارایی‌ها را به این آدرس مخفی انتقال می‌دهد که شخص ب می‌تواند دارایی‌ها را از این آدرس دریافت کند.
البته بوترین می‌گوید علاوه بر مکانیسم مخفی کردن آدرس‌ها باید «تبادل کلید دیفی-هلمن» هم اجرا شود تا بتوان از قابل مشاهده نبودن پیوند بین آدرس مخفیانه و متاآدرس مطمئن شد. او می‌افزاید: «زی‌کی-اسنارک می‌تواند وجوه را برای پرداخت هزینه‌های تراکنش منتقل کند. هرچند این مورد هم در کوتاه‌مدت مشکلات خود را دارد و هزینه‌های زیادی را تحمیل می‌کند.»
لازم به ذکر است که فناوری زی-کی اسنارک (zk-SNARK) یکی از الگوریتم‌های اثبات دانش صفر و مخفف Zero-Knowledge Succinct Non-Interactive Argument of Knowledge به معنی گواه اثبات دانش صفر اجمالی غیرتعاملی است. اسنارک از مفهوم دانش صفر گرفته شده که نخستین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ معرفی شد. این فناوری برای رفع مشکل ناشناس ماندن در بلاکچین بیت‌کوین به وجود آمده است.
آدرس‌های مخفی نیز مدت‌هاست به عنوان راه‌حلی برای رسیدگی به مسائل حریم خصوصی زنجیره‌ای معرفی شده‌اند. با این حال راه‌حل‌های بسیار کمی تاکنون به بازار ارائه شده‌اند. بوترین معتقد است مفهومی که از آدرس‌های مخفی در رابطه با مسئله حفظ حریم خصوصی ارائه می‌شود با تعریف اداره کنترل دارایی‌های خارجی ایالات متحده (OFAC) متفاوت است.
OFAC آدرس‌های مخفی را تورنادوکش می‌نامد و توضیح می‌دهد: «تورنادوکش می‌تواند نقل و انتقالات دارایی‌های قابل تعویض اصلی مانند ETH را پنهان کند، اما در مورد دارایی‌های کمتر شناخته‌شده ضعیف عمل می‌کند و به هیچ وجه نمی‌تواند حریم تراکنش‌های ان‌اف‌تی‌ها را حفظ کند.»
توصیه‌های بوترین به پروژه‌های وب ۳
بوترین به پروژه‌های وب ۳ که در حال توسعه راه‌حل‌های خود هستند، توصیه‌هایی ارائه می‌کند. او تأکید می‌کند: «آدرس‌های مخفی اصلی امروزه می‌توانند به‌سرعت پیاده‌سازی شوند و حفاظت از حریم خصوصی کاربر در اتریوم را به میزان قابل توجهی تقویت کنند. پروژه‌های وب ۳ برای بهره بردن از این آدرس‌ها باید کمی روی کیف پول‌های خودشان کار کنند؛ بنابراین به نظر من این پروژه‌ها می‌توانند برای حفظ حریم خصوصی به سمت یک مدل بومی‌تر چند آدرسی حرکت کنند.»
بوترین می‌گوید ممکن است نگرانی‌هایی در مورد قابلیت استفاده طولانی‌مدت از آدرس‌های مخفی وجود داشته باشد، اما این مشکلات حل‌شدنی هستند.